- neutronow|y
- /'neutro'novı/ adj. Fiz. [bomba, gwiazda, generator] neutron attr.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
alfa — I ż IV, CMs. alfie zwykle blm «pierwsza litera greckiego alfabetu» ∆ fiz. Cząstka alfa «jądro atomu helu złożone z dwóch protonów i dwóch neutronów; stosowane do wywoływania reakcji jądrowych» ∆ Promienie alfa «cząstki alfa wysyłane przez jądra… … Słownik języka polskiego
atomowy — fiz. «odnoszący się do atomu, właściwy atomowi; wykorzystujący właściwości atomu» Fizyka atomowa. Bomba, broń atomowa. Elektrownia atomowa. Energia atomowa. Wybuch atomowy. ∆ Jądro atomowe «centralna, składająca się z protonów i neutronów,… … Słownik języka polskiego
gwiazda — ż IV, CMs. gwieździe; lm D. gwiazd 1. «ciało niebieskie złożone z gazów i plazmy, świecące wskutek reakcji termojądrowych zachodzących w jego wnętrzu; punkt świetlny widoczny na ciemnym niebie» Niebo usiane gwiazdami. Gwiazdy bledną, gasną,… … Słownik języka polskiego
hafn — m IV, D. u, Ms. hafnnie, blm chem. «(Hf) pierwiastek chemiczny z podgrupy tytanowców, liczba atomowa 72, stalowoszary, trudno topliwy metal, rzadko występujący w przyrodzie, zawsze z minerałami cyrkonu; stosowany w reaktorach atomowych do… … Słownik języka polskiego
izomeria — ż I, DCMs. izomeriarii, blm chem. «zjawisko polegające na występowaniu związków organicznych o jednakowym składzie chemicznym i tym samym ciężarze cząsteczkowym w postaciach różniących się ułożeniem atomów w cząsteczce, a więc własnościami… … Słownik języka polskiego
izoton — m IV, D. u, Ms. izotonnie; lm M. y fiz. izotony «pierwiastki, których atomy mają jądra o tej samej liczbie neutronów, lecz o innej ogólnej liczbie nukleonów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
izotop — m IV, D. u, Ms. izotoppie; lm M. y chem. fiz. izotopy «atomy tego samego pierwiastka chemicznego mające jednakową liczbę protonów, lecz różne liczby neutronów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
jądro — n III, Ms. jądrodrze; lm D. jądroder 1. «ziarno znajdujące się w łupinie lub pestce owocu; pestka» Jądro orzechów włoskich. przen. a) «wnętrze, środek czegoś» Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy, aż do samego środka, do jądra… … Słownik języka polskiego
magiczny — 1. «dotyczący magii, właściwy magii» Sztuka magiczna. Obrzędy, zaklęcia magiczne. ∆ fiz. Liczby magiczne «nazwa grupy liczb całkowitych 2, 8, 20, 28, 50, 82 i 126 przyjęta ze względu na to, że jądra atomowe zawierające tyle protonów lub neutronów … Słownik języka polskiego
masowy — 1. «obejmujący dużą liczbę jednostek lub dużą ilość czegoś; przeznaczony dla szerokiego ogółu, dla mas ludzkich; gromadny, liczny» Hodowla, produkcja masowa. Ładunki, towary masowe. Masowe demonstracje, manifestacje. Masowy ruch turystyczny.… … Słownik języka polskiego
neutronowy — przym. od neutron Analiza neutronowa. Detektor, generator, reaktor neutronowy. ∆ Gwiazdy neutronowe «gwiazdy, w których materia wskutek wielkiej gęstości przekształciła się w gaz złożony z neutronów» … Słownik języka polskiego